මා මළ පසු සොහොන් කොතේ
ඔබට නොහැකිය දුක් ගී ලියන්නට
මන්ද මෙදියත සොහොන් කොතක්
මා වෙනුවෙන් ඉඳි නොවන බැවින
මම යන්නටම යන්න යමි නික්ම
මා නිසල සිරුර ශේෂ කරන
සියළු අංශුන් පස් කැට අතරට
එක්ව එකට මුසුවණු ඇත.
එයින් සරුවන මේ දෙරණ මත
කිණිති විදහා වැවෙන මල් ගස්
පුබුදාවි සිය කැකුළු දිනයක
ඔබට හැකිවේවි ඒ මල් නෙලන්නට
මා අන්තිමට හෙළු හුස්ම බිඳ
මා ගත ශේෂයන් පිට කරන
සියලු වායුන් හා සමගින් එක්ව
මුසුවණු ඇත මේ විසල් වා තලයට
මා අසිරිමත් සිරුර හිරුගෙන්
උරාගත් සියළු ශක්තින්
විසුරවමි මම ඉමක් කොණක් නැති
මේ මහා අනන්ත විශ්වයට
නැත මා කියා කෙනෙක් ඉන් ඉදිරියට
ඉතින් සබඳ මට සමුදෙන්න
නැවත කිසිදා හමුවීමක් නොවන
ඒ දිගු ගමන යන්න
මා මළ පසු සොහොන් කොතේ
ඔබට නොහැකිය දුක් ගී ලියන්නට
මන්ද මෙදියත සොහොන් කොතක්
මා වෙනුවෙන් ඉඳි නොවන බැවින
ඉතින් ඒ ගමන නික්මෙන්න පෙර
මා පණ ගැහෙන මේ තත්පරය තුළ
සප්ත ස්වරයම එකට කැටිකර
සොඳුරු ගීයක් ගයන්න ඔබ
ඔබේ මිහිරි ගීතය මේ දැන් අසන්නට
නොඉවසිල්ලෙන් පෙරමග බලා හිඳිමි මම
මා මළ පසු ගයන දුක් ගී අසන්නට
කිසිවෙකුත් නැති වේවි මේ දෙරණත
© 2019 Malini Ganewatta All rights reserved.
ඔබගේ කව්පෙල කියවූ ගමන් අපි Grade 8 සිටින කාලයේ පාඩම් කළ එයට අනුරුප අර්ථයක් තිබෙන මෙම poem එක මතකයට ආවා.
ReplyDeleteThe Soldier
BY RUPERT BROOKE
If I should die, think only this of me:
That there’s some corner of a foreign field
That is for ever England. There shall be
In that rich earth a richer dust concealed;
A dust whom England bore, shaped, made aware,
Gave, once, her flowers to love, her ways to roam;
A body of England’s, breathing English air,
Washed by the rivers, blest by suns of home.
And think, this heart, all evil shed away,
A pulse in the eternal mind, no less
Gives somewhere back the thoughts by England given;
Her sights and sounds; dreams happy as her day;
And laughter, learnt of friends; and gentleness,
In hearts at peace, under an English heaven.
Thank you very much for your comment. The poem you mentioned is really beautiful.
Delete