සැහැල්ලුව

 

සැහැල්ලුව

ජීවිතේ දුස්කර ගිරි දුර්ගය

නගිමු බර බෝ හිසින් ගෙන

දුරයි තව දුරයි ගමනේ ඉම

ඈතින් පෙනෙන්නේ මිරිඟුව

දිය වගේ අපූරුව දිස්නය දෙන

නමුදු තෙතමනයක් නැති රැඳෙන

රස්නය පමණි මුළු ගත දවන

ඇස් ද ගිනිකණ වැටී පියවෙන

හිස් අහස සැමට වහළය සදන

එකම ඉර හඳ සැමදාම පායන

රොස් පරොස් තැවුල් සැම බිඳගෙන

අස්කර ගනිමු මේ මලු උර රිදෙන

කඳු මුදුනේ ඈත සුපසන් තැන

හොඳ නරක කිසිවෙක් නොදකින

හමුවී වැළඳ ගමු අපි සැමදෙන

කතාකර ඇස්වලින් සිනාසෙන!

Image from Unsplash free images