Wednesday, November 14, 2018

පැංචි

පැංචි

පාරෙ කාණුවකට               වැටී
කකා ළමයින්ගෙන්            ගුටී
මතක් වෙයි නුඹ හිටි          හැටි
අනේ අපෙ පැංචි                පැටී

ගේට්ටුව  ළඟ         ගුලි   වෙලා
ඇඟේ ලොම් ටික අඩු     වෙලා
සිටිය නුඹ ගෙන        නා   වලා
දෝණි නුඹගේ මව්         වෙලා

සතෙක් දැක්කොත්    කලබලේ
එන්න නොම දී         රැකවලේ 
බුරා ගෙන යයි          සැමකලේ 
පැංචි නුඹ හරි            හුරතලේ

දාහතර කුත්                 අවුරුදු
ගෙව්වෙ අපි ළඟ        නිරතුරු
සෙව්වෙ සෙනෙහස    පිවිතුරු
කෝ පැංචි අද            පිළිතුරු

නුඹේ හඬ අද          ගොළුවෙලා 
හදේ ගින්නක්             ඇවිලිලා 
නෙතේ කඳුලක්         මතුවෙලා 
පැංචි අපගෙන්        වෙන්වෙලා 

4 comments:

  1. අගේ ඇති කවි පෙළක්.
    මටත් මේ සිද්ධියටම මුහුණ දෙන්නට සිදු උනා දැනට වසර දොළහකට පමණ ඉහතදී. එදා මෙවැනි කවිපෙලක් ඉංග්‍රීසියෙන් ලියා එවැනිම සිද්ධියකට මුහුණ පෑ මගේ මිතුරෙකුට ලියා යැව්වා. එය සොයාගත හැකිවුවහොත් ඔබටත් කියවීම සඳහා e mail කරන්නම්.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තුතියි ඔබට .....මතක ඇති කාලයේ සිටම සුරතල් සතුන් සමග ජීවත් වුණා . මුලින්ම මතකයේ තිබෙන බව්වා ටාසන් ගැන මම blog සටහනක් තබා ඇති. මෑත කාලයේ බලු සුරතලුන් 5ක් හිටියා. එයින් 3න් දෙනෙක් නැති වුණා. වයස 14,15 හා පැංචි 14ක් වෙලා.

      Delete
  2. Replies
    1. ඔව් පුතා, හරිම දුකයි ...ගෙදර මොකද්දෝ අඩුවක් දැනෙනවා.

      Delete