කන්නෙලිය චාරිකාව සිහිවී ...
තුරු හිස් සෙවන යට රඟ දෙන සෙවනැ ලිය
ළා දළු නගයි මද පවනේ සිලිසි ලිය
සුන්දර සොබා කොමලිය මේ වනම ලිය
පිවිතුරු වනපෙතයි අප ආ කන්නෙ ලිය
වට වැස්සෙන් තෙමී තුරු පෙළ තෙත බරිනි
මුළු වන පෙතම සීතල සුළගින් වෙලුණී
දිය සීරාව ගලමින් සැම තැන නිතිනි
වනපෙත හැඩ කළා දිය උල්පත් වලිනි
හිමිදිරි උදැසන අප සැම අවදි වෙලා
නැරඹු විට සිරිය වට පිට බැලුම් හෙලා
කඳු පෙළ නිදිබරව මිහිදුම් සළුව වෙලා
සිටියා බලන් හිරු එන තුරු අවදි වෙලා
කුරුළු කොබෝ නාදය දස අත පැතිරී
කඳු පෙළ තුරු වදුලු මත හිරු රැස් විසිරී
සුන්දර රටා මැවි මැවි එන විට ඉතිරී
සොයනෙමි වදන් වැනුමට මේ සිරි අසිරි
ගල් කුළු මතින් නැග නැග උඩටම නැගලා
කබ්බලෙ කන්ද මුදුනින් වට පිට බලලා
නෙතු මානයේ දසතින් මන් මත් කරලා
තුරු හිස් පමණි දුටුවේ නිල්ලෙන් වැසිලා
ගල් කුළු මත බැඳුණු ලයිකන පෙඳ පාසී
මීවන පඳුරු තැන තැන වැතිරී රාසි
උඩවැඩියා ඇතත් ගස් මත ගෙන වාසී
පිපෙමින් තිබුණි දම් පැහැ මල් වන වාසී
පුස් වැල්, වැනි වැල් ද නෙක වැල් තැනින් තැන
වෙලෙමින් සෙනෙහසින් මහ රුක් සනස මින
රුක් වැසි සතුන් හට දී නීති රැකව රණ
අතු අග මල් කිනිති හා පල රඳව මින
කූඩෑල්ලන් නිසා අප හැම විඳි වදය
අමතක නොවේ ගත කළ දින කන්නෙලිය
පණහක් විතර එල්ලී ලේ බිමෙන් කළ හදිය
බය වනු කුමට සකි ඒ උන්ගේ හැටිය
සුදු පෙන කැටි නංවමින් පහළට ඇදෙන
අනගි මලේ සුන්දර දිය ඇළි රැජින
බැලුවත් කොතෙක් නැත ඇති වීමක් ඉතින
සැමදා ගලනු මැන බාධක මැඩ නිතින
සිරිලක් පොළොව සනසන වැසි වන කොමලී
මහ ගණ වන පෙතයි තුරු නිල්ලෙන් බැබලී
අවදානමට පත් වන මුත් ඉන් නොසැළී
සැමදා ඉඳිනු මැන සිත සතුටින් ඉපිලී
Photo credit- Gunadasa Pathirana
ඇසි දිසි මාණයේ නෙක විසිතුරු මවන
ReplyDeleteකිසි විට සොබා සිරියෙන් අඩුවක් නොවන
වැසි වන පියස අප සිරි ලක බබලවන
රි සි සේ දැකගන්ට ලැබුමෙන් මන පිනන
මේ තුති කුසුම
Deleteමැතිදුණි ඔබට ....