බිඳ වැටුණු ප්‍රේමය .....
කාලය මෙතරම් නපුරු වුයේ කීම
කාලයේ රළු වැලි තලාවට යටකොට
සුනුවිසුණු කර බිඳ ලන්නට
එදා හිරිමල් තුරුණු විය සිට
අප සැදූ රන් රුවන් පෙම් මාළිග
එදවස අප දෙදෙන
තනිව අතිනත පටලවා ගෙන
ඔහේ පාවෙවී ඇවිද ගිය
මාවත දෙපස මැයි ගස් පෙළ
තාම රතු මල් පලස එහි අතුරවනු ඇතිද
ඒ සොඳුරු කාලය ඔබට මතකද
සිහිළැල් සැදෑ සුළං රැල් කැරලි මැද
සිහින් ඉඳිකටු වැහිබිඳු වැටී
ගත හිරිගඩු නංවන කල
ඒ මැයි ගස් සෙවන යට එකට ලංවී
උණුසුම් සුසුම් පහස විඳ විඳ
ඒ සොඳුරු කාලය ඔබට මතකද
කෙලෙස වටහා ගම්ද මම
සැබෑවක් ද ඒ සිහිනයක් ද
නැතිනම් මුලාවක් ද මේ ලෝකය
අප අපටම රැවටුණ
මා නෙත් කෙවෙනි යට
නැගුණු එක කඳුළු බිඳුව පිසිනට
එදා තිබුණේ පුදුම ඉක්මනක් නේ ඔබට
ඒත් අද දෝරේ ගලන කඳුළු ගංගාවට
කිම්ද නැත්තේ තෙතමනයක් පපුව යට
මිරිඟුවක් ද මේ ලෝකය
අප අපටම රැවටුණ
පෙරල පෙරළා බලමි මම
ජීවිතේ ගෙවී ගිය සෑම පිටුවම
'ආදරය' නම් කීම ?
සොයමි තාමත් හමු නොවුණ
No comments:
Post a Comment