කොහෙ කියල යන්නද ඉතින්?

ලෝකය කැරකෙන්නෙ 

එකම වේගෙන් නම්,

ඇයි දවස් ගෙවෙන්නේ 

මෙච්චර හෙමින් 

තව අවුරුද්දක් දෙකක් 

මෙහෙම අදිමු කියලා 

රාවය ඇහෙනවා 

හැම දෙසින් 

කී දෙනෙක් ද 

සීතල පස් කැට අතර 

හෙට ඒ ඔබ ද 

මම ද කාටද කියන්න 

පුළුවන් ?

දෙවියොත් ඇඳිරි 

නීතියට ගරු කරන් 

හැංගිලම හිටියයි 

කියනවා ඉතින් 

ගෙවල් වල ඉඳන් 

පඩුරු ගැට ගහපු වුන් 

දැන් දැන් යනවලු 

පුද පඬුරු අරන් 

කරන්න දෙයක් 

උන්නාන්සෙලටත් 

නැති බව තේරෙන්න

ඕනෙ හොඳටම දැන් 

සාස්තර කියන වුන් 

හැංගිච්ච තැන් වල ඉඳන් 

එකා දෙන්නා ඇදෙනවා 

පෙනේ  එළියට දැන් 

බඩ ගිනි ඇතිනෙ 

උන්දැලටත් 

ඔන්නොහෙ සාස්තරයක් 

වත් අහල කීයක් වත් 

අතට දෙමු ඉතින් ?

මේ තනිකමට 

ලියවෙන කවි 

ගණන් ගන්නට ඕන නෑ 

ලොකුවට නම් 

අපි කවි ලියූවත් 

කවුරුවත් ඒව 

දකින්නෙ වත් 

නැත්නම් 

ගමනක් යන්න 

හීනෙන් වගේ හිතුවත් 

ඒකටත් විදියක් 

නැත්නම් 

කොහෙ කියල 

යන්නද ඉතින් 

ගුලිවෙලා තව ටිකක් 

නිදාගන්නව 

ඔන්නොහේ මං  

© 2020 Malini Ganewatta

Picture from Unsplash