දහස පැනයන දවස ළංවෙන
හුස්ම මේ තරම් විස්මයක් බව
උස්ම තැන හුස්මේ තිබෙන බව
ප්‍රස්න නැතුවම ගැස්ම හද තුල
රස්නෙ බිඳදා නස්න හැටි බල
අහස කළුවෙන දවස නිමවෙන
වයස වැඩිවෙන පිරිස නික්මෙන
දෙඇස තෙත්වෙන සිරස පිපිරෙන
මනස රිදවන වෙහෙස ගෙනදෙන
අහස වහගෙන දවස ගානෙම
පිවිස දුම් රොටු රහස එළිවෙන
පහස ඉල්ලන පවස නැත නිම
දහස පැනයන දවස ළංවෙන
නැඟෙන කෙඳිරිලි ඇසෙන කන් නැත
මියෙන තරමට ඇඬෙනු බැරි වෙත
රිදෙන අය වෙත දැනෙන අය නැත
කෙරෙන පිළිවෙත දැවෙන හදවත
No comments:
Post a Comment