පුංචි පුතු ගිලන්ව අසරණව
රෝහල් ගිලන් ඇඳ මත
වැතිර සිටි ඒ බිහිසුණු මොහොත
වැඩි වුණිය හද ගැස්ම විටින් විට
ගොළු වුණිය මුව කුමක් කරන්න ද
සැම මවුන් ඒ අසල ඒ ඒ තැන
උන්ගේ දරුවන් ද ගිලන්ව
වැදහෝන ඇඳන් මත
දරු දුක සැම මවුන්ගෙම සිත දවන
සම් මස් නහර ඇට විනිවිදින
ඇට මිදුළු වලටම කා වදින
කා දරුද කියා එමොහොතට නොම දැනෙන
මවුන් රැසක් බිහි විය මපුතුට එසැණින
උන් පුතු වෙත රැගෙන ආවේ එක පමණ
ගුලි කොටගෙන පිළිසරණ නෙක පමණ
පැටියෙක් ලැබුණු කල ඇත් රැළට
කිරි එරේය සැම ඇතින්නියන් හට
මවු සෙනේ අනන්තයටම දිවෙන
ගෙනාවේ කිරි බිඳු ද
මේ ගලන ....
No comments:
Post a Comment